ضرورت‌های دهه پنجم

ضرورت‌های دهه پنجم 

بدون امیدواری به آینده که حاصل اعتماد به توانایی‌های یک ملت و ناتوانی دشمنان پرادعا است، نمیتوان در دهه پنجم انقلاب گام زد. این مهم روح حاکم بر بیانیه «گام دوم انقلاب» است که توسط حکیم انقلاب اسلامی تدوین گردیده است و باید توسط نخبگان و گروه‌های اثرگذار و مرجع روز به روز در جامعه دمیده شود.

 

ضرورت‌های دهه پنجمانقلاب اسلامی در فرآیند تکاملی خود به دهه پنجم رسیده و فصلی نو پیش روی ملت ایران آغاز شده است. در پایان دهه چهارم تلاش‌های دشمن برای ناکام گذاشتن نظام اسلامی با همه توان دنبال شد و با صراحت اعلام گردید که نباید گذاشت ملت ایران سالگرد چهل سالگی انقلاب خود را جشن بگیرد! اما آرزوی شب پرستان بر باد رفت و ناکام ماند و اینک خورشید دهه پنجم طلوع کرده است. در این بین تلاش برای تحقق تشکیل دولت اسلامی در مسیر فرآیند تمدن سازی اسلامی نیازمند توجه به برخی ملاحظات است که بدون لحاظ نمودن آن، چنین امر مهمی ممکن نخواهد بود.

1. اولین ملاحظه، داشتن امید به تحقق آرمان‌ها است. بدون امیدواری به آینده که حاصل اعتماد به توانایی‌های یک ملت و ناتوانی دشمنان پرادعا است، نمی‌توان در دهه پنجم انقلاب گام زد. این مهم روح حاکم بر بیانیه «گام دوم انقلاب» است که توسط حکیم انقلاب اسلامی تدوین گردیده است که باید توسط نخبگان و گروه‌های اثرگذار و مرجع روز به روز در جامعه دمیده شود.

2. نیرو و موتور محرک انقلاب و نظام اسلامی در جاده پیشرفت و توسعه کشور و دفاع از انقلاب اسلامی جریان انقلابی و روحیه انقلابی‌ بوده است. انقلابی‌گری را باید رمز تحول و دال مرکزی گفتمان پیشرفت کشور دانست. این روحیه باید به مثابه گفتمانی فراگیر در نزد همه نخبگان کشور و نیروهای موثر و کارآمد در امور کشور قرار گیرد. و در طول چهار دهه گذشته نیز تمسک به این روحیه رمز موفقیت و پیشرفت نظام اسلامی بوده است. به واقع ما هرجا انقلابی عمل کردیم پیش رفتیم و هرجا از انقلابیگری و حرکت جهادی غفلت کردیم، عقب ماندیم و ناکام شدیم.

حرکت به سوی اهداف و آرمان‌ها نیازمند نقش‌آفرینی همه اقشار اثرگذار در جامعه است. آنهایی که از قامت یک فرد بیرون آمده و جمعی را متاثر از خود می‌بینند و می‌توانند دیگران را با خود همراه و هم نظر نمایند. در این میان می‌توان به اقشاری چون دانشگاهیان، حوزویان، ورزشکاران، هنرمندان و ... اشاره نمود. این جمع باید شرایط امروز انقلاب را شناخته و در فرهنگ‌سازی و بسیج جامعه و افکار عمومی برای دستیابی به آرمان‌ها نقش آفرین باشند.

3. با محوریت یافتن روحیه انقلابیگری برای پیشرفت در دهه پنجم، نام جوانان به عنوان میدان دار این عرصه خواهد درخشید. واقعیت آن است که پس از گذشت چهار دهه چرخش نخبگان و میدان‌دار شدن جوانان ضرورتی فوریت یافته است که باید بلافاصله مورد توجه قرار گیرد. ایده سپردن امور اجرایی کشور به جوانان، ایده‌ای خام و آزموده نشده نیست، بلکه پیشران‌های انقلاب اسلامی با حضور در عرصه‌های مختلف، توانایی و کارآمدی خود را به اثبات رسانده و کارنامه درخشانی برای خود در طول چهار دهه از عمر انقلاب اسلامی رقم زده اند.

البته باید توجه نمود که این اقدام، حرکتی دفعی نیست که با بی‌توجهی به الزامات آن صورت گیرد، بلکه فرآیندی تدریجی است که باید با طراحی مکانیزمی برای چرخش نسلی و تربیت مدیران جوان صورت گیرد. به واقع باید فرآیندی مدت‌دار و نهادینه شده را طراحی نمود که هر مدیری قبل از رسیدن به پایان مدت اشغال و خط بازنشستگی، در کنار خود مدیران جوان کارآزموده و آماده به کاری را تحویل سیستم مدیریتی کشور دهد تا با خیال راحت بتوان جایگزینی را برای وی انتخاب نمود. فراموش نباید کرد که در آستانه دهه پنجم انقلاب اسلامی پذیرش مدیریت های اجرایی کشور، جایگاهی برای کسب تجربه از طریق آزمون و خطا نیست و انتظار می‌رود که مدیریت ها با کمترین خطا همراه باشد. لازمه این کار تصویب قوانینی اداره معطوف به تحقق این امر و پیگیری جدی و عملیاتی کردن آن در سازمان‌های مختلف است. اگر این اتفاق بیفتد، بدون شک بخش مهمی از مشکلات ناشی از تغییر مدیریتی کشور حل گردیده و با گسست مدیریتی در کشور مواجه نخواهیم بود.

4. تلاش برای پیشرفت کشور بدون داشتن الگویی مشخص ممکن نخواهد بود. حرکت مبتنی بر الگو ضرورتی است که ما را از اقدامات نوسانی که در نهایت تنها به اتلاف انرژی و سرمایه و توان می‌انجامد رها خواهد ساخت. مبتنی بر این ایده باید نگاه ویژه ای به الگوی اسلامی – ایرانی پیشرفت داشت و تلاش نمود تا تصمیمات و اقدامات مبتنی بر آن اتخاد شود.

منبع: سایت بصیرت