ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | |
7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 |
14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 |
21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 |
28 | 29 | 30 | 31 |
اگر خداند عادل است، پس چرا با اعطای «عصمت» عدهای را از گناه دور مصون کرده است و به مابقی این عصمت را نداده است تا مرتکب گناه شوند؟!
معنای عدل الهی این نیست که خداوند هر نعمتی به موجودی عطا فرمود، به سایر مخلوقات هم همان را عطا فرماید، که چنین رفتاری خود با علم و حکمت و نظام خلقت منافات دارد!
رایچترین مفهوم عدل «وَضعُ کلِّ شَیءٍ فی مَوضِعِهِ» - یعنی «قرار دادن هر چیزی در جای خودش» میباشد.
خداوند متعال هر مخلوقی را بر اساس حکمتی خلق نموده و در جایگاه خودش قرار داده است و ملزومات لازم جهت انجام وظایف محوله را به آن مخلوق عطا نموده است.
عصمت، نشأت گرفته از علم است. علمی که خداوند متعال به وسیله وحی و القاء به معصومین عطا نموده است و همین دو منبع علم، یعنی «وحی» و «القاء یا الهام» را در اختیار دیگران نیز قرار داده است. منتهیٰ علم هر کس به میزان ظرفیت اوست که ظرفیت او نیز بر اساس حکمت خلقت و جایگاهش در نظر گرفته شده است.
لازم است که رسول خدا (ص) و ائمهی اطهار (ع) که مسئولیت دعوت و رهبری مردم به سوی هدایت را بر عهده دارند، به همهی علوم واقف باشند، اما لازم نیست که همهی مردم، به همهی علوم واقف باشند. چنان چه شما مباحث علمی کلاس اول راهنمایی را به کودک دبستانی کلاس اول آموزش نمیدهید، چرا که نه جایگاه و ظرفیتش را در این اندازه میدانید و نه برای او و وظیفهی که جهت کسب علم بر عهده دارد چنین آموزشی را لازم میدانید، آیا این کار حکیمانهی شما ظلم است یا عین عدالت است؟
x-shobhe.com